افزایش عفونت های جنسی در افراد مسن

تشخیص عفونت‌های منتقله از راه جنسی (STI) در بزرگ‌سالان مسن، به ویژه زنان پس از یائسگی، در حال افزایش است. یائسگی باعث کاهش تولید استروژن و از بین رفتن سد محافظتی بافت واژن می‌شود، که خطر ابتلا به STI‌ها را افزایش می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که کاهش پروتئین‌های محافظتی در بافت واژن و افزایش حساسیت به عفونت‌ها در زنان پس از یائسگی وجود دارد. استفاده از ترکیبات حاوی استروژن ممکن است به کاهش این حساسیت کمک کند. آموزش و غربالگری منظم می‌تواند به کاهش خطر STI‌ها در این گروه سنی کمک کند.

تشخیص عفونت‌های منتقله از راه جنسی (STI) در بزرگ‌سالان مسن در حال افزایش است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) گزارش می‌دهد که تعداد افرادی که بالای 65 سال سن دارند و در ایالات متحده با کلامیدیا، سوزاک یا سیفلیس تشخیص داده شده‌اند، از سال 2010 تا 2023 به ترتیب حدود سه‌برابر، پنج‌برابر و هفت‌برابر افزایش یافته است.    ، هرچند این اطلاعات در مورد آمریکاست اما به نظرم از برخی جهات مثل افزایش ارتباط افراد مسن با افراد جوان تحت عنوان شوگر مامی و شوگر ددی می تواند زمینه ساز همین اتفاق در ایران باشد . داده‌ها همچنین نشان می‌دهد که زنان بالای 50 سال در معرض خطر بیشتری برای HIV نسبت به زنان جوان‌تر هستند.دلایل رایج بودن این عفونت‌ها در بزرگ‌سالان مسن شامل درک محدود از STI‌ها در این گروه سنی، استفاده نادر از کاندوم و افزایش دسترسی به داروهایی برای شرایطی است که معمولاً فعالیت جنسی را در بزرگ‌سالان محدود می‌کند، مانند ویاگرا و سیالیس برای اختلال نعوظ و کرم‌ها و قرص‌های استروژن برای خشکی واژن.بسیاری از بزرگ‌سالان مسن تمایلی به بحث درباره تاریخچه جنسی خود با شرکای خود و ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی ندارند، که به تصورات نادرستی مبنی بر اینکه آن‌ها تک‌همسر یا غیر فعال جنسی هستند، دامن می‌زند.در کار من به عنوان یک دانشمند بیماری‌های عفونی، من دلایل بیولوژیکی عمدتاً نادیده گرفته شده برای افزایش حساسیت زنان پس از یائسگی به STI‌ها را بررسی می‌کنم.تحقیقات جدید من نشان می‌دهد که یائسگی با از دست دادن سد محافظت‌کننده دستگاه تناسلی مرتبط است، که یک دفاع ضروری در برابر عوامل بیماری‌زای میکروبی است که باعث STI‌ها می‌شود.یائسگی مرحله‌ای از زندگی زنانه است که با عدم وجود قاعدگی برای 12 ماه متوالی مشخص می‌شود. در ایالات متحده، یائسگی به طور میانگین بین 45 تا 55 سالگی شروع می‌شود. پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2030، 1.2 میلیارد زن در سراسر جهان دچار یائسگی یا پس از یائسگی خواهند شد.یائسگی ناشی از کاهش تولید استروژن از تخمدان‌ها است که می‌تواند به کاهش روان‌کنندگی واژن و الاستیسیته بافت واژن منجر شود.این می‌تواند به وضعیتی به نام سندرم ادراری-تناسلی یائسگی (GSM) منجر شود که شامل علائمی مانند خشکی و تحریک واژن، رابطه جنسی دردناک و عفونت‌های مکرر مجرای ادرار است. حدود نیمی از زنان پس از یائسگی این وضعیت را تجربه می‌کنند.علاوه بر این اثرات منفی بر سلامت واژن، تحقیقات از آزمایشگاه من نشان می‌دهد که یائسگی همچنین یکپارچگی ساختاری بافت پوششی واژن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.سطح واژن از لایه‌های متعدد سلول‌های اپیتلیالی تشکیل شده است که با مولکول‌های چسبنده زیادی از جمله پروتئین‌های دسموگلئین-1 (DSG1) و دسموکولین-1 (DSC1) به هم متصل شده‌اند. این پروتئین‌ها به تقویت پوشش واژن و محدود کردن دسترسی عوامل بیماری‌زا به بافت‌های عمیق‌تر کمک می‌کنند و خطر عفونت را کاهش می‌دهند.برای بررسی اینکه یائسگی چگونه بر پوشش واژن تأثیر می‌گذارد، ما سطوح DSG1 و DSC1 را در بافت واژن از زنان پس از یائسگی و پیش از یائسگی مقایسه کردیم. ما سطوح DSG1 و DSC1 را در زنان پس از یائسگی به طور قابل توجهی کمتر یافتیم.سپس تخمدان‌های موش‌ها را جراحی کردیم تا کاهش تولید استروژن تخمدانی در زنان پس از یائسگی را مدل‌سازی کنیم. ما همچنین پروتئین‌های DSG1 و DSC1 را در بافت واژن موش‌ها بدون تخمدان به طور قابل توجهی کمتر از موش‌های دارای تخمدان‌های سالم شناسایی کردیم.موش‌های بدون تخمدان همچنین به عفونت با ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2 (HSV-2) بیشتر حساس بودند و قادر به پاکسازی عفونت کلامیدیا از مجرای تناسلی پایین خود نبودند. از سوی دیگر، استفاده از کرم استروژن بر روی موش‌های بدون تخمدان یکپارچگی پوشش واژن آن‌ها را بازگرداند و این موش‌ها را به طور کامل از عفونت HSV-2 محافظت کرد.درک کامل عوامل رفتاری و بیولوژیکی که به افزایش حساسیت به STI‌ها کمک می‌کنند، می‌تواند به پزشکان و مقامات بهداشتی در مقابله با افزایش نگران‌کننده STI‌ها در بزرگ‌سالان مسن کمک کند.مطالعات نشان می‌دهد که پس از یائسگی، یکپارچگی پوشش واژن از دست می‌رود. در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، یافته‌های آزمایشگاه ما نشان می‌دهد که ترکیبات حاوی استروژن که برای کاهش تحریک واژن و سایر علائم GSM استفاده می‌شوند، می‌توانند حساسیت به STI‌ها در بزرگ‌سالان مسن را کاهش دهند.در عین حال، ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی می‌توانند با مشاوره مداوم در مورد شیوه‌های جنسی ایمن و ارائه غربالگری منظم STI‌ها، به کاهش خطر STI‌ها در بزرگ‌سالان مسن کمک کنند.